(Dutch below)
Anna Zvyagintseva is an amazing Ukrainian artist in Maastricht that I know from my Make Art - Not War foundation. She is a single full-time mother attending a residency at the Jan van Eijck Academy. I want to ask her how she does it, being a mom and an artist the same time. Because her work - despite all her circumstances - is fantastic. But I don't dare.
Of myself I know I was much less productive while in little children. And less good. (This subject is a taboo one among female creators.)
Being a mother/artist: how do you do it? Or as the African poet Antjie Krog writes so beautifully in her poem "hoe en waarmee voorleef mens dit? My new mermaid struggles with this question.
Back to the Academy
As a little girl, I knew I wanted to be an artist. The only artists my parents knew were the poor buggers at the port in Saint-Tropez.
And Uncle Tien. He lived in this crazy house with parrots, monkeys and a little church he built himself. He made wood carvings and reproductions of Van Gogh's Sunflowers. With these artworks he paid pub bills (at least at our bar) or handed them out to random people he met.
As for art: so these were my parents' frames of reference. And also mine. I was most definitely not encouraged to become who I am today.
Daughters
My mother wanted to protect me - that's how things were. But she also always tried to understand me. Together we visited all open days; from the Design Academy in Eindhoven to the Rietveld Academy in Amsterdam.
I remember our stop at the Art Academy in Den Bosch. We walked straight into a field of red cabbages in the hall. Among them first-year students with chalk and paper: 'Drawing by observation' ... I saw her look.
In the cafeteria, colorful people were drinking crazy flavored tea and there was a piano against the wall. My first thought at that white piano was, "Fame!" (TV series, everyone wanted a school like that).
So Den Bosch became my school, my mother my biggest fan.
100 years later, we go with our own daughter to the Open Day at the Sint Joost Academy in Breda. To show how much world is going to come after that annoying big school (it was needed). There is music being made in hallways full of paint splatters, coffee machines among junk on crowded desks, drawing, building, movies being made. She is getting a sense of purpose again.
Mothers
I see how much differently from her I'm being a mother. And really not better or more than how she did it. My next piece of art is also about mothering.
The photo shows the beginning: a mermaid cut from the old tea towels I normally strain my bouillon in. Those tea towels were never gonna be white anymore. But there is a lot of soup and love in them. So they are perfect for this project.
This work is about being a mother and an artist
Or writer, artist, poet, musician ... Because how do you do it? And is it good enough? I'll come back to it in the next Post because there's a lot to be said about this.
Do you want to say something about it too? Please do.
email: ingeborgvriends.nl
This text is from Sunday Post, a monthly creative update from my workplace. Full of photos, links, cultural tips and a peek behind the scenes. Would you also like to receive Sunday Post every month?
Then subscribe here.
(Dutch version)
Anna Zvyagintseva is een geweldige Oekraïense kunstenaar in Maastricht die ik ken vanuit Make Art - Not War. Ze is alleenstaand fulltime moeder en doet een residency aan de Jan van Eijck. Eigenlijk wil ik haar vragen hoe ze dat doet, moeder en kunstenaar. Want haar werk is - ondanks al haar omstandigheden - fantastisch. Maar dat durf ik niet.
Van mijzelf weet ik dat ik veel minder productief was toen ik in de kleine kinderen zat. En minder goed. (Dit onderwerp is een taboe onder vrouwelijke makers.)
Moeder/kunstenaar zijn: hoe doe je dat? Of zoals de Afrikaanse dichter Antjie Krog zo prachtig schrijft in haar gedicht 'hoe en waarmee oorleef mens dit?' Mijn nieuwe meermin stoeit met dit onderwerp.
Terug naar de Academie
Als klein meisje wist ik al dat ik kunstenaar wilde worden. De enige kunstenaars die mijn ouders kenden waren de arme drommels aan de haven in Saint-Tropez.
En Ome Tien. Die woonde in een verwilderd huisje met papegaaien, aapjes en een zelfgebouwd kerkje. Hij maakte houtsnijwerken en reproducties van de Zonnebloemen van Van Gogh. Daar betaalde hij café-rekeningen mee (in ieder geval de borreltjes die hij bij ons aan de bar kwam drinken) of hij deelde ze uit aan random mensen die hij tegenkwam.
Wat betreft kunst: dit waren dus de referentiekaders van mijn ouders. En ook die van mij. Ik ben zeer zeker niet aangemoedigd om te worden wie ik nu ben.
Dochters
Mijn moeder heeft mij willen beschermen - zo gaat dat. Maar ze heeft ook altijd heel erg haar best gedaan om mij te begrijpen. Samen bezochten wij alle open dagen; van de Design Academy in Eindhoven tot de Rietveld Academie in Amsterdam.
Ik herinner mij onze stop aan de Kunstacademie van Den Bosch. We liepen direct in op een veld halve rode kolen in de hal. Daartussen eerstejaars studenten met krijt en papier: ‘Tekenen naar waarneming’… Ik zag haar slikken.
In de kantine waren kleurrijke mensen gekke smaakjes thee aan het drinken en er stond een piano tegen de muur. Mijn eerste gedachte bij die witte piano was: ‘Fame!’ (TV-serie, iedereen wilde zo'n school).
Den Bosch werd dus mijn school, mijn moeder mijn grootste fan.
100 jaar later gaan we met onze dochter naar de Open Dag op het Sint Joost. Om te laten zien hoeveel wereld er nog na die vervelende grote school gaat komen (het was even nodig). Er wordt daar muziek gemaakt in gangen vol verfspatten, koffie gezet tussen troep op overvolle bureaus, getekend, gebouwd, filmpjes gemaakt. Ze krijgt weer zin.
Moeders
Ik zie hoezeer ik het anders doe, moeder zijn. En dat het werkelijk niks beter of meer is dan hoe zij het het deed. Mijn volgende kunstwerk gaat ook over moederen.
Op de foto zie je een ruwe aanzet: een meermin geknipt uit de oude theedoeken waar ik normaal mijn bouillon in zeef. Die theedoeken waren niet wit meer te krijgen. Zelfs niet met de Sil van tante Jet:) Maar er zit heel veel soep en liefde in. Dus zijn ze perfect voor dit project.
Dit werk gaat over moeder en kunstenaar zijn
Of schrijver, artiest, poëet, muzikant … Want hoe doe je dat? En is het wel goed genoeg? Ik kom er in de volgende Post op terug want hier moet nog heel veel over gezegd worden.
Wil jij er ook iets over zeggen? Please do.
mail: ingeborgvriends.nl
Deze tekst komt uit Zondagse Post, een maandelijkse creatieve update vanuit mijn werkplek. Vol foto's, links, cultuurtips en een kijkje achter de schermen. Wil je ook elke maand Zondagse Post ontvangen?
Abonneer je dan hier.